Granice organizacyjne. Symboliczno-interpretatywne studium porównawcze organizacji publicznych i prywatnych - Karnawałowe ceny HITÓW z odbiorem za 0

Granice organizacyjne. Symboliczno-interpretatywne studium porównawcze organizacji publicznych i prywatnych - Karnawałowe ceny HITÓW z odbiorem za 0 - Opis

Granice, choć często niewidoczne, odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu każdej organizacji. Zrozumienie ich znaczenia jest kluczowe nie tylko dla efektywnego zarządzania ale i dla uchwycenia tożsamości organizacyjnej w dynamicznie zmieniającym się świecie.
Etymologicznie granica dzieli – strefę wpływów organizacji od braku wpływu. Rozdziela zadania, uprawnienia i odpowiedzialności, porządkuje przestrzeń działania, umożliwiając specjalizację pracy oraz koordynację działań. Ustalenie granic pozwala na klarowne rozdzielenie kompetencji, a także skuteczne kierowanie ludźmi. W ten sposób granice podtrzymują i wzmacniają ład instytucjonalny, pomagając organizacji zachować równowagę między dążeniem do stabilności i do zmiany.
Należy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że jakakolwiek narracja o granicach, organizacjach i zarządzaniu zależy od perspektywy, którą się przyjmuje.
W książce Granice organizacyjne. Symboliczno-interpretatywne studium porównawcze organizacji publicznych i prywatnych Dorota Jendza opisuje granice spostrzegane i doświadczane przez członków organizacji publicznych i prywatnych podczas ich codziennych działań. Poprzez zrozumienie aspektów organizacyjnych życia codziennego autorka poszukiwała odpowiedzi na następujące pytania:

jakich granic organizacyjnych doświadczają członkowie organizacji publicznych i prywatnych w kontekście swojej pracy?
co kształtuje granice organizacyjne z perspektywy indywidualnych doświadczeń jednostek?
jakie są podobieństwa i różnice w granicach organizacyjnych spostrzeganych i doświadczanych przez (...) więcej członków organizacji publicznych i prywatnych?

W swojej książce autorka przedstawiła granice jako nośnik tematów społecznie ważnych, wspieranych i uznawanych w danym czasie, który wyznacza organizacjom kierunki zmian. Jest to sprawczość i wspólnotowość. Sprawczość to zdolność i możliwość realizacji celów, powiązana jest z takimi cechami jak ambicja i orientacja na zadanie. Z kolei wspólnotowość jest umiejętnością budowania relacji interpersonalnych, a cechy ją opisujące to życzliwość, zaufanie, troska i dzielenie się z innymi.
Obie te kategorie są istotne dla funkcjonowania człowieka we współczesnym świecie i korespondują z szerzej dyskutowanymi współczesnymi problemami społecznymi. Coraz częściej w mediach można usłyszeć o sprawczości kobiet, polityków, prawa czy wręcz państwa polskiego. W świecie organizacyjnym zidentyfikowanie granic sprawczości i wspólnotowości pokazuje potrzebę zmian w organizacji pracy.
Dla członka organizacji ważny staje się dostęp do wiedzy, autonomia i podmiotowe uczestnictwo we wspólnocie organizacyjnej.
Granice te zostały opisane poprzez trzy wymiary: organizacyjno-zarządczy, który umożliwia diagnozowanie czynników organizacyjnych wzmacniających i blokujących kształtowanie poczucia sprawczości i wspólnotowości oraz aspekt psychologiczny i relacyjny, uwzględniający różnorodne indywidualne podejścia do budowania sprawczości i wspólnotowości w organizacjach.
Wyodrębnienie roli wzmacniającej i blokującej granic sprawczości i wspólnotowości może pomóc w lepszym zrozumieniu ich znaczenia w kształtowaniu zdolności i możliwości do realizacji celów. Taka rola granic może prowadzić do głębszego zrozumienia samego empowermentu jako procesu a identyfikacja czynników kształtujących i hamujących poczucie sprawczości i wspólnotowości może pomóc w kierowaniu ludźmi oraz budowaniu kultury organizacyjnej sprzyjającej rozwojowi tych aspektów, które przyczyniają się do umacniania pracowników.
W książce granice posłużyły również do ukazania odmiennej tożsamości organizacji prywatnych i publicznych w obszarze kształtowania sprawczości i wspólnotowości. W czasach globalizacji, gdy zmiana stała się czymś naturalnym, granice nabierają kluczowego znaczenia. Pomagają zrozumieć złożoność i różnorodność organizacyjną, nadać poczucie stałości i ciągłości, zwłaszcza w obliczu nowych, niezrozumiałych sytuacji, które wymagają zupełnie innych strategii działania.
Zrozumienie różnic w kształtowaniu granic poczucia sprawczości i wspólnotowości w organizacjach prywatnych i publicznych może mieć znaczący wpływ na sposób zarządzania, organizację pracy, motywowanie pracowników, podejście do zmian oraz kształtowanie kultury organizacyjnej. Świadomość tych różnic może również sprzyjać lepszemu porozumieniu między organizacjami, co w efekcie prowadzi do skuteczniejszej współpracy publiczno-prywatnej. Umożliwia to świadome uwzględnianie odmiennych perspektyw dotyczących sprawczości i wspólnotowości oraz dostosowywanie strategii współpracy w celu pokonywania istniejących barier. Książka ta to obowiązkowa lektura dla:

praktyków zarządzania w obszarze publicznym i biznesowym, w tym menedżerów i liderów zespołów, chcących lepiej zrozumieć mechanizmy kształtowania poczucia sprawczości i wspólnotowości w organizacjach,
osób zainteresowanych tematyką kultur organizacyjnych,
osób zainteresowanych nowoczesnym podejściem do badań jakościowych i ich zastosowaniem w kontekście organizacyjnym. mniej