Wymruczane szczęście

Wymruczane szczęście - Opis

Zabawna opowieść o tym, że w miłości wszystkie chwyty są dozwolone. Nawet w miłości... do kota!
Emilia, matka niesfornych bliźniąt, próbuje stanąć na nogi po rozwodzie. Decyduje się przyjąć propozycję kuzyna, który oferuje dach nad głową i pracę. Gdy w wyniku szalonych pomysłów bliźniaków, traci posadę, pomocną dłoń wyciąga do niej ekscentryczna staruszka. Dzięki jej wstawiennictwu Emilia trafia do domu gburowatego pisarza i jego charakternej... kotki! Współpraca przebiega dość burzliwie, szczególnie gdy między pracodawcą a Emilią zaczyna działać chemia...
Kiedy kotka znika, pierwszymi podejrzanymi są bliźniaki... Czy to na pewno właściwy trop? Spis treści:
Rozdział 1. O tym, kto jest Bocianem, a kto Kotem, i jeszcze o tym, że nawet kawałek podłogi może być luksusowy i drogi
Rozdział 2. O tym, że gdy nie ma kota, myszy harcują, a przy piciu kawy lepiej zachować powagę, bo rozwścieczy się zgagę
Rozdział 3. O tym, że pisarz niemy, kiedy nie ma weny, i ile z tego wynikło kłopotu
Rozdział 4. O tym, jak szło Emilii stawanie na nogi i że pięć kotów to za dużo na skrawek podłogi
Rozdział 5. Z którego wynika prawda taka, że nawet pisarz potrzebuje w du kopniaka
Rozdział 6. Z którego się dowiemy, co poza wkurwem w galerii znajdziemy i że nie można być szczęśliwym bez kota
Rozdział 7. O tym, kto dyszy na widok myszy i jak doszło do tego, że Emilia została bez pracy, dachu nad głową, a nawet materaca pod du plecami
Rozdział 8. O tym, że najlepsze pomysły ma starsza dama i że dwie pieczenie przy jednym ogniu postanowiła upiec sama
Rozdział (...) więcej 9. Z którego się dowiadujemy, jak ciężka jest dola pisarza, który nie tworzy, ale przetwarza
Rozdział 10. Z którego dowiadujemy się, że gdy mężczyzna nie chce, to i tak musi, bo go ktoś przydusi
Rozdział 11. O tym, co widział kot, kiedy go nie było, i jeszcze o tym, kogo naszła ochota na kota (znowu)
Rozdział 12. Z którego dowiadujemy się, że na nadmiar czasu i problemów najlepsza jest praca oraz kto wysłał koty do roboty
Rozdział 13. O tym, kto śpi z cegłą pod poduszką i dlaczego lepiej przysłuchiwać się wścibskim staruszkom
Rozdział 14. O tym, którędy wiedzie droga z kuchni do salonu i że nie było drzwi otworzyć komu
Rozdział 15. W którym dowiadujemy się, co łączy Owczarka ze Stephenem Kingiem, i jesteśmy świadkami, jak w atmosferze powagi ustalono kwestie domowe najwyższej wagi
Rozdział 16. O tym, kto komu ratował ogon i co się dzieje w domu, w którym hulają przeciągi
Rozdział 17. W którym dzieci pracowały nad ducha hartem, a babcia Trudzia narozrabiała jednym żartem
Rozdział 18. O tym, co znika, gdy się przytyka, i jeszcze o tym, kto nie potrafił rąk przy sobie utrzymać
Rozdział 19. Z którego dowiadujemy się, kto został zagłaskany, a kto był pikany albo i łupany
Rozdział 20. O tym, że telefon od redaktora nie zwiastuje niczego dobrego, choć redaktor (oczywiście) myśli co innego
Rozdział 21. O tym, że dobra sąsiadka poratuje w potrzebie i czego potrzebujesz, wie lepiej od ciebie!
Rozdział 22. O tym, jak rodzi się miłość i rozwiewają marzenia. I jeszcze o tym, że czekolada jest dobra na wszystko, a w szczególności na dziecięce rozpaczanie
Rozdział 23. O tym, dlaczego opieka nad dziećmi nie jest taka łatwa i komu pomogła w postaci lodów ratunkowa tratwa
Rozdział 24. O tym, co się przydarzy, gdy się trafi w sklepie na dziwny model sprzedaży
Rozdział 25. Z którego dowiadujemy się, kto za mocno wszedł w rolę i co Sinobrody ma wspólnego z kijem od mopa
Rozdział 26. W którym małe Koty biorą się za wielkie zaloty, a Emilia i Grzegorz polują na myszy i wpadają w pułapkę
Rozdział 27. O tym, co człowiek słyszy, gdy tkwi się w pułapce na myszy, i jeszcze o tym, kto komu spierze tyłek (zupełnie niehipotetycznie)
Rozdział 28. O tym, że nie można uciec przez przeznaczeniem, a niespodzianka czasem bierze nogi za pas
Rozdział 29. Który uświadamia nam, że dobre przygotowania to podstawa i że właśnie zaczyna się dobra zabawa
Rozdział 30. O kocie w kłopocie i zamieszaniu, które wynikło w starym domu
Rozdział 31. O pisarzu w kłopocie, nieobecnym kocie, staruszce z charakterem i tartinkach z serem (albo bez, ale tak się rymowało)
Rozdział 32. W którym Emilia pojmuje, kto na koty poluje, a Owczarek stawia kawę na ławę i irytuje redaktora
Rozdział 33. W którym Owczarek zmienia się w Supermana, a nawet Batmana, choć jeszcze o tym nie wie
Rozdział 34. O tym, komu przypadł zadek, a komu wąsiki, czyli że czasem warto dzielić kota na dwoje
Tak jakby epilog, czyli kilka tygodni później
Podziękowania
Polecamy również
Spis treści mniej